Wesele w Dużej Stajni | Cicha 23 | Marki

Bez wątpienia to była przepięknie złota i totalnie ciepła polska jesień. Zważając na późny październik, było naprawdę cudownie. To jak okno pogodowe zamówione specjalnie na Ich dzień. Dzień, w którym Ewa i Konrad powiedzieli sobie sakramentalne TAK. Krótko mówiąc, byłam w totalnym szoku i niedowierzaniu, że tak pięknie może się wypogodzić z dnia na dzień. Zwłaszcza, że dni poprzedzające ślub wcale nie były obiecujące! Choć rzeczywiście powinnam przestać się już dziwić temu zjawisku. Przecież nie pierwszy i nie ostatni raz zdarza się, że na zleceniach, które fotografuję – wychodzi słońce. Właściwie to nawet w środku zimy!

W tych okolicznościach nie pozostaje nic innego, jak tylko się cieszyć i korzystać z mojej mocy!

W związku z tym, że przyjęcie weselne było w Dużej Stajni Cichej 23, przygotowania miały miejsce w leśnym domku tuż obok. Dzięki temu, miałyśmy możliwość płynnie przemieszczać się między salą, a domkiem i wszystko uwieczniać na zdjęciach. Zważając na liczbę gości (prawie 200), ten ślub fotografowałam z koleżanką-fotografką.

Ze względu na to, że ślub był w Warszawie – musieliśmy poświecić trochę czasu na dojazd. Należy pamiętać, że w październiku dzień jest o wiele krótszy niż latem 🙂 Zważając na to – zrobiliśmy mini sesję zdjęciową z PM jeszcze przed wyjazdem. I to był świetny pomysł! A pora dnia i światło wręcz idealne. Właściwie, to udało nam się nawet zrobić ich first look na łące! Dzięki temu mieli chwilę tylko dla siebie przed tak ważnym wydarzeniem. Ponadto, to zawsze piękny, pełen emocji moment do sfotografowania!

Za przepiękne, jesienne kompozycje kwiatowe odpowiadała Ada z Kwiecie.

Suknia ślubna Panny Młodej: BeMine Maja Florkiewicz

Ślub w kościele bielańskim w Warszawie.

Ceremonia zaślubin była tak piękna, wzruszająca, a jednocześnie zabawna i pełen drobnych niespodzianek od księdza :)), że naprawdę przemiło mi się to wszystko fotografowało. Wisienką na torcie był kwartet smyczkowy, który przygrywał całą mszę, a potem również w trakcie kolacji. Prawdę powiedziawszy, to faktycznie piękny i umilający akcent na ślubie!

Na kilka miesięcy przed ślubem, spotkałam się z Ewą i Konradem na sesji narzeczeńskiej. Efekty tego spotkania zamknęliśmy w przepięknych, personalizowanych albumach, a dwa z nich powędrowały do rodziców, w trakcie krótkiego i bardzo wzruszającego podziękowania na weselu. Muszę przyznać, że i jedni i drudzy rodzice byli zaskoczeni i nie spodziewali się takiej niespodzianki! Z radością prezentowali mi do zdjęć co jest w środku, po czym szybko się zreflektowali, że ja chyba dobrze wiem, co jest w środku! :))